Waarom je sporten niet volhoudt (en het misschien niet aan jou ligt)

Je koopt een nieuwe sportlegging. Vol goede moed meld je je aan bij de sportschool. Misschien zelfs met zo’n “summer body” in je achterhoofd.
De eerste week ga je braaf. De tweede week komt er al wat gedoe tussendoor. En voor je het weet, zit je vaker op de bank dan op een matje.

En dan denk je:
 “Waarom kan ik dit nou niet volhouden?”
“Ik heb gewoon geen discipline.”
“Ik ben gewoon niet gemotiveerd genoeg.” Maar wat als ik je vertel dat het misschien niet aan jou ligt, maar aan de workout zelf?

Het ligt niet aan je wilskracht

Uit recent onderzoek (gepubliceerd in Frontiers in Psychology, mei 2025) blijkt dat je persoonlijkheid veel zegt over hoe je het beste in beweging blijft.
In dat onderzoek keken wetenschappers naar verschillende persoonlijkheidskenmerken en hoe mensen reageren op bepaalde soorten trainingen. Wat bleek?

  • Mensen die extraverter zijn, vinden intensieve groepslessen vaak juist leuk en krijgen daar energie van.
  • Mensen die sneller piekeren of gevoeliger zijn (neurotisch) voelen zich prettiger bij kortere, rustigere solo-workouts.
  • Mensen die gestructureerd en precies zijn houden ervan om een vast trainingsschema te volgen en blijven daar vaak trouw aan.

Het zegt dus helemaal niks over hoe ‘gemotiveerd’ je bent, maar vooral over wat bij je past.

Waarom je misschien afhaakt

We denken vaak dat een workout pas ‘goed’ is als je volledig kapotgaat, doorweekt bent van het zweet en niet meer kan lopen van de spierpijn.
Maar eerlijk? Als je na twee weken al met tegenzin je sporttas inpakt, is dat een teken dat het misschien gewoon niet jouw vorm van bewegen is.

Misschien ben je eigenlijk veel gelukkiger met een rustige wandeling in je eentje. Of met dansen op je favoriete muziek thuis in de woonkamer. Of met yoga in plaats van bootcamp.

Als je kiest voor beweging die echt bij jou past, voel je je er beter bij, houd je het makkelijker vol en merk je zelfs sneller effect op je humeur en stress.

De kracht van ‘jouw manier’

Het idee dat je karakter en voorkeuren invloed hebben op hoe je beweegt, is trouwens niet nieuw.
Hoe extraverter en gestructureerder iemand is, hoe groter de kans dat diegene regelmatig beweegt – dat blijkt uit onderzoek. (Wilson & Dishman, 2015; Rhodes & Smith, 2006).

Daarnaast laat onderzoek naar de zogenaamde zelfdeterminatietheorie zien dat je meer gemotiveerd blijft als je kiest voor beweging die je écht zelf leuk vindt (Deci & Ryan, 2000). Dus niet omdat het ‘moet’, maar omdat je er oprecht plezier aan beleeft.

Ook blijkt dat als je kiest voor een vorm van bewegen die past bij jouw persoonlijkheid, je niet alleen meer plezier ervaart, maar ook sneller stress vermindert en je fitter voelt (Ronca et al., 2025).

Uit onderzoek blijkt dus dat bepaalde persoonlijkheidskenmerken – zoals extraversie en een gestructureerde aanpak – samenhangen met hoe vaak en hoe lang iemand beweegt. Maar dat betekent niet dat je moet sporten om resultaat te zien. In deze eerdere blog leg ik uit waarom beweging belangrijk is, maar dat het ook zonder sportschool kan: Je hoeft niet te sporten om af te vallen (maar bewegen is wél belangrijk).

Conclusie: het ligt niet aan jou

Als je merkt dat je keer op keer stopt met sporten, kijk dan eens niet naar je ‘discipline’, maar naar de vraag:
“Past deze manier van bewegen eigenlijk wel bij mij?” Want als je dat eenmaal doorhebt, wordt volhouden een stuk makkelijker.
En geloof me: er is geen enkele regel die zegt dat je pas “goed bezig” bent als je in een volle gym staat te squatten met 30 man om je heen.

Wil je dit soort inzichten vaker, maar dan kort en praktisch? Volg me op Instagram voor dagelijkse tips, eye-openers en een tikje relativering. Klik hier om me te volgen.

Bronvermelding

  • Ronca, F., Tari, B., Xu, C., & Burgess, P. W. (2025). Personality traits can predict which exercise intensities we enjoy most, and the magnitude of stress reduction experienced following a training program. Frontiers in Psychology.
  • Wilson, K. E., & Dishman, R. K. (2015). Personality and physical activity: A systematic review and meta-analysis. Personality and Individual Differences, 72, 230-242.
  • Rhodes, R. E., & Smith, N. E. I. (2006). Personality correlates of physical activity: a review and meta-analysis. British Journal of Sports Medicine, 40(12), 958–965.
  • Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2000). The “what” and “why” of goal pursuits: Human needs and the self-determination of behavior. Psychological Inquiry, 11(4), 227-268.