Er zijn van die dagen dat je op de weegschaal stapt en denkt: “Hm…. Dat kan niet kloppen.”
Toch klopt het wel. Want je gewicht fluctueert. Dagelijks. Soms zelfs per uur.
En tóch laat dat getal je humeur bepalen. Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Waarom die weegschaal zo’n grote rol speelt
We zijn opgegroeid met het idee dat je gewicht dé graadmeter is voor je gezondheid of hoe goed je bezig bent.
Maar een weegschaal meet geen trek, geen stress, geen slaaptekort en al helemaal geen hoe goed jij je best doet.
Een paar redenen waarom je gewicht zó kan schommelen:
– Je hebt zoutiger gegeten dan normaal
– Je zit midden in je menstruatiecyclus
– Je hebt gisteren veel bewogen (spierherstel = vocht vasthouden)
– Je bent simpelweg later gaan eten dan anders
– Je hebt net een liter water gedronken
En toch… gaan we twijfelen aan onszelf als dat getalletje stijgt.
De afspraak die ik met mijn weegschaal heb
Dus ja. Ik heb een afspraak met mijn weegschaal:
Zij onthoudt de cijfers. Ik doe alsof ik niks gezien heb.
Niet omdat ik mijn kop in het zand wil steken, maar omdat ik weet dat het getal niet het hele verhaal vertelt.
Ik kijk liever naar:
– Hoe voel ik me?
– Heb ik genoeg gegeten?
– Slaap ik goed?
– Zit er structuur in mijn dag?
En als het antwoord op die vragen “ja” is, dan zegt mijn lichaam eigenlijk: je bent goed bezig.
Wat kun jij ermee?
Als jij merkt dat je stemming afhankelijk is van je gewicht, dan is dit je uitnodiging om dat patroon te doorbreken.
Stap een keer niét op de weegschaal. Of stap er wél op, en lach om het getal. Want het is maar een momentopname.
Geef jezelf de ruimte om verder te kijken dan kilo’s.
Structuur, balans, genoeg eten en kunnen genieten van wat er op je bord ligt — dát is waar je lichaam op reageert.
Tot slot
De weegschaal mag een hulpmiddel zijn, maar niet de baas.
Dus maak gerust een eigen afspraak met dat ding.
En als jij ook doet alsof je niks gezien hebt: ik begrijp je helemaal.
Meer van dit soort nuchtere gedachten? Je vindt me op Instagram — waar het net zo ongefilterd gaat als hier.
